Antiguon, oin berriak

Donostiako gure lehen emanaldia non egingo eta, Antiguoko frontoian. San Juan festeten harira, eta Antiguotarrak dantza taldearen urteaurrena zela aprobetxatuz (ZORIONAK!!!).

Ilunabar ederra egokitu zitzaigun. Frontoiko zoruan alfonbra jarri, foko pare bat eta... gutxi behar dugu guk emanaldia egiteko. Emanaldia sortu genuenean, garbi genuen baldintzetako bat hori zen. Gure oin eta errimek ez dutela askorik behar dantzan hasteko. Ez dugu oholtza eta argi muntaia izugarri behar, mimo pixkat hasi izan ohi dugu; eta Antiguoko lagunek, Txiki buru zela (handia haiz Txiki!!), ederki mimatu zuten gure bertako egonaldia. Ederki jarri zuten dantza eremua, argia eta batipat, etxean sentitu ginen. Donostiako lehen emanaldian, etxean sentitzea, ederra baita!

Halako lekuek baina, xarma eta arriskua elkarrekin dabiltza dantzan. Politikako gaian, Aiert eta Onintza dantzan ari zirenean, txakur bat agertu zen eta dantzan hasi nahiko balu bezela inguratu zitzaien. Dantzari onak zirela bagenekien eta halako egoeren aurrean, txakurra ingurutik nola urrundu asmatu zuten doinuak eskatzen zuen erritmoan. Bazirudien, politikako gaiak txakur bat behar zuela baina ez zen nahita eragindako egoera bat. Ez zen egoera gustokoena baina, gure emanaldiaren oinarriari begiratuta, ezusteko hauek gerta litezkeela kosziente gara. Antzokietako emanaldia bagina, ez genuke Antiguoko giroa bezelakorik sekula biziko (,txakurrak tarteko).

Donostian badira plaza eta oholtza gehiago, baina aurrenekoa hau, edo guau, beti izango dugu gogoan.